Op reis met jonge kinderen in Zuid-Afrika

Dit reisverslag is geschreven door Kim, een Vlaamse die met haar Nederlandse man Rogier en 2 dochters Janne (2014) en Eva (2016) in Amsterdam woont. Kim heeft in 2015 Reisbrigade opgericht!

Als kersverse eigenaar van een reisorganisatie ėn nieuwbakken moeder, heb ik in november 2015 -samen met mijn man en onze dochter van 1 jaar oud- een reis naar Zuid-Afrika gemaakt. Het is intussen alweer even geleden maar we denken er met heel veel plezier aan terug! Dit verslag heb ik kort na terugkomst geschreven en was het allereerste reisverslag op de website van Reisbrigade. Hoogste tijd om het weer even op te frissen en up-to-date te houden!

Na een nacht goed slapen in een hotel vlakbij de luchthaven halen we de huurauto op. Het links rijden is even wennen, maar je rijdt van de luchthaven de snelweg op en kan niet echt in de fout gaan. Ja, je wilt met je rechterhand schakelen en zet ook wat vaker dan nodig de ruitenwissers aan, maar daar gebeuren geen ongelukken mee. Pas na het verlaten van de snelweg moesten we gaan opletten. Telkens dachten we er te zijn, maar na elke heuvel zagen we enkel meer heuvels, graslanden en dezelfde rode weg. 

Uiteindelijk kwamen we aan bij de poort van Entabeni Game Reserve. Dit reservaat ligt in de provincie Limpopo bij Waterberg, staat op de lijst van Unesco en (waarom wij dit gekozen hebben) is een malariavrij gebied. Janne slaapt gelukkig nog steeds rustig door, terwijl wij de laatste kilometers tot aan de lodge over een hele slechte weg rijden. Het lijkt wel of we in de Serengeti zijn beland. Na een paar honderd meter zien we al de eerste zebra en nog iets verderop staat een giraffe midden op de weg. Ik denk dat we over die laatste paar kilometers een uur hebben gedaan, niet alleen omwille van het wild maar ook van de slechte weg. Maar we zijn veilig gearriveerd in de lodge. De eerste foto’s van wild zijn al gemaakt!

Ravineside Lodge ligt prachtig tegen een klif met uitzicht op een mooi, beboste ravijn. Onze kamer is ruim en het kinderbedje staat klaar. Het is een ontzettend mooi park met verschillende dieren. Als je geluk hebt, kan je hier zelfs de Big Five spotten. De game drives wisselen we af, want kinderen mogen pas vanaf 6 jaar mee. Er is zelfs een nanny als je graag met z’n tweeën wil gaan! Drie nachten zijn we hier gebleven en we hebben ons prima vermaakt. Het personeel was ontzettend leuk met Janne. De dag van afscheid vertrekken we vroeg naar de luchthaven. Janne viel al snel in slaap en bleef bijna de hele rit naar de luchthaven slapen. Het inleveren van de auto duurde welgeteld 3 minuten, dus we waren keurig op tijd om in te checken en twee gangpad-stoelen te krijgen. Het was een korte vlucht van anderhalf uur naar Port Elizabeth. Makkie, dachten we, maar helaas had Janne er niet zo’n zin in. Ze deed moeilijk en begon te huilen, pas de laatste 5 minuten in het vliegtuig viel ze uiteindelijk in slaap. Maar we hebben het gehaald: Port Elizabeth! 

Na aankomst in Port Elizabeth halen we de huurauto op, installeren het kinderzitje en weg zijn we. Het is nog een uurtje rijden tot Addo. Omdat we aan de kust zitten, staat er een stevige wind en is het hier een stuk frisser. We verlaten de N2 en rijden het binnenland van Zuid-Afrika in. Bij het guesthouse worden we alleraardigst ontvangen. Het personeel denkt met ons mee en wil ons een kamer dichtbij het restaurant geven. We besloten het niet te doen omdat de kamer die we hebben gekregen net iets verder weg ligt. Mocht Janne ’s nachts huilen dan storen we de andere gasten niet. Die avond leggen we Janne in bed en genieten zelf van een heerlijk driegangendiner. De volgende dag gaan we met onze eigen auto op safari in Addo nationaal park. Bij de entree van het park krijgen we een routekaart en een afvinklijst van alle dieren die je er kan zien. Janne slaapt heerlijk terwijl wij op zoek gaan naar olifanten en andere dieren. Addo staat bekend als hét olifantenpark-van-Zuid-Afrika. Wij zien er al snel drie, waarvan eentje echt heel dichtbij. Bingo, dachten we, maar Janne vond het eng en zette het keihard op een huilen. We reden maar snel weer verder. Gelukkig zijn er in het park nog veel meer dieren te zien dan alleen olifanten. 

Na twee heerlijke dagen rijden we naar de kust, naar Jeffrey’s Bay. We overnachten in een fijn Beach House waar meerdere kamers worden verhuurd. Drie lieftallige dames komen ’s ochtends het ontbijt klaarmaken en zorgen dat je aan niets te kort komt.Ze zijn gek op Janne en lopen de hele tijd achter haar aan. ‘s Ochtends hebben we geluk en zien we vanaf het terras de dolfijnen in zee zwemmen. We spelen nog wat op het strand en rijden vervolgens naar Cape St. Francis. Hier is een mooie vuurtoren en we lunchen bij de haven van St. Francis Bay in een viswinkel waar je vooral kan afhalen maar er staan ook drie tafeltjes bij een open raam. Terwijl we genieten van kraakverse calamari en heerlijke fish and chips, roept het Duitse stel naast ons dat er in de verte walvissen zwemmen. Inderdaad, we zien ze ook. Prachtig! 

We nemen afscheid van de dames in ons strandhuis en rijden naar Tsitsikamma. Het is maar een klein stukje rijden en dus zijn we vroeg bij het nationale park en mogen we nog niet inchecken. Dan maar even het dorpje Storms River bezoeken. Ik ga op hotelinspectie bij Tsitsikamma Village Inn terwijl Rogier en Janne de speeltuin testen. Het is een klein, raar dorpje: het heeft wat weg van een Western dorpje maar Elvis en Marilyn Monroe lopen er ook rond. We overnachten in een comfortabele bungalow pal aan de oceaan, in het nationale park Tsitsikamma. De golven zijn wild en spatten te pletter op de rotsblokken. Op het gazon lopen klipdassen rond. Ze komen nieuwsgierig kijken wanneer Rogier het vuur van de braai probeert aan te krijgen. De volgende ochtend maken we een vroege wandeling over de beroemde hangbrug, gespannen over een grote kloof. Speciaal voor de wandelingen hebben we een draagrugzak voor Janne gekocht. Ze vindt het heerlijk!

De volgende dag rijden we verder over de mooie Tuinroute, via George en de schitterende Outeniqua-pas, via Route 62 naar Robertson. We blijven ons verbazen over de prachtige en diverse natuur van Zuid-Afrika. In Robertson slapen we ver weg van de bewoonde wereld. Net wanneer we denken dat we compleet verkeerd gereden zijn, staan we voor een hek ‘Welkom bij Good Hoop Farm Cottages’! We overnachten in een mooi ruim huis net naast het boerderij van de eigenaren, een jong stel dat jaren in Botswana heeft gewoond en gewerkt. Ze wilden graag iets voor zichzelf en keerden terug naar Zuid-Afrika. Ze zijn bezig met het opzetten van een wijngaard, het bouwen van gastenverblijven, onderhoud aan de boerderij, hun zelfgemaakte olijfolie en de zorg voor meerdere verwaarloosde honden. Hier maakten we wel een klein denkfoutje: we wilden eerst inchecken en dan boodschappen gaan doen. Niet goed over nagedacht van ons, aangezien de supermarkt meer dan 20 kilometer terug is. Geen probleem gelukkig, de vrouw des huizes komt vrolijk aanlopen met een braaipakket. Het is een fijne plek; er is ruimte zat en als je wilt kan je helpen om de dieren te voederen. Echt een aanrader als je met kinderen reist. Ook leuk: het ontbijt wordt ’s ochtends vroeg in een mandje aan de deur gebracht. 

De volgende dag gaan we een aantal wijngaarden verkennen. De eerste stop is Van Looveren, meteen de populairste van de streek volgens mij. De ene na de andere bus stopt er, wijnproeverijen worden hier aan de lopende band gegeven. Het is een mooie, maar ook drukke plek. Volgende stop is Viljoensdrift. Ze hebben hier een winkeltje met lekkere lunchproducten dus we besloten om hier iets te eten. Het is ook mogelijk om hier een boottocht te maken over de Breede rivier en je eigen picknick lunch samen te stellen. Lijkt me heerlijk, maar Janne kan geen twee seconden stil zitten dus dat idee verdwijnt al heel snel uit mijn hoofd. Laatste stop is Springfield Estate. Het is hier een stuk rustiger en alles gaat er heel gemoedelijk aan toe. De twee dames achter de bar zijn ontzettend aardig en gasten zitten heerlijk in de tuin te genieten van een glas wijn. Misschien komt het door de goede sfeer en de mooie omgeving, maar we zijn gecharmeerd door de wijnen en besluiten wat te kopen voor onderweg, want we hebben nog tijd in Zuid-Afrika. 

Franschhoek ligt in de wijnlanden van Zuid-Afrika en is onze voorlaatste bestemming. Drie keer raden wat we daar gaan doen? We overnachten in het kleine centrum in een mooi herenhuis waar we van het personeel in de keuken zelf het eten van Janne mogen klaarmaken. We hadden vooraf gelezen over een idyllische tram waarmee je langs verschillende wijnboerderijen gaat om wijnen te proeven. Ideaal, want dan kunnen we beide proeven en hoeven we geen auto te rijden. Deze wijntram blijkt populair want verschillende tijdstippen waren al volgeboekt. Dat hadden we dus beter vooraf kunnen (laten) boeken! Maar er is nog plek voor ons en de lol zit er al snel in. Janne trekt alle aandacht en iedereen wil met haar spelen. Wij geraken al snel aan de praat met een ouder Brits stel dat vroeger ook veel heeft gereisd met hun kinderen. De man is van oorsprong Zuid-Afrikaans en geeft ons heel veel tips voor Kaapstad. Het is een leuke dag en de leukste stop vonden wij Chamonix: mooi gelegen, lekkere wijn en een speeltuin voor Janne. 

We besluiten om niet de kortste weg naar Kaapstad te nemen, maar we rijden via Stellenbosch. We brengen een kort bezoek aan deze bekende plaats. Terwijl Janne en Rogier de omgeving verkennen, breng ik een bezoek aan hotel Oude Werf. Dit mooie hotel ligt op de plaats waar ooit de allereerste kerk van Stellenbosch heeft gestaan, en is een echte aanrader! We rijden via Somerset West naar Vergelegen waar we bij een prachtig wijnhuis (ja, we hebben de smaak te pakken) heerlijk lunchen in de vroegere paardenstallen terwijl Janne speelt met andere kindjes in de tuin. Terug in de auto valt Janne al snel in slaap en rijden we de laatste kilometers naar Kaapstad. We slapen niet in Kaapstad zelf, maar in Houtbaai, dat is wat rustiger en toch vlakbij. We overnachten in een mooi gebouw in de typische Kaapse stijl vlakbij de botanische tuinen van Kirstenbosch. De kamer is ruim en mooi afgewerkt. Het personeel is erg aardig en denkt ontzettend met je mee. 

Niet alles bekijken in Kaapstad
Robbeneiland is indrukwekkend! De gidsen die allemaal zelf ooit gevangenen waren, vertellen emotionele verhalen. Het is aangrijpend en absoluut de moeite waard. Janne snapt er nog niets van, voor haar is vooral de boottocht leuk. We bezoeken verder ook de gezellige V&A Waterfront, maken de clichéfoto met uitzicht op de Tafelberg, drinken een Belgisch biertje bij Den Anker, eten bij de plaatselijke foodhallen en dansen mee met de lokale bandjes op straat. We doen ook heel veel dingen niet: zo geraken we niet op de top van de Tafelberg omdat Janne echt net heerlijk lag te slapen en we geen zin hadden haar te storen. De Bo-kaap, de tuinen van de Compagnie, kasteel de Goede Hoop, de verschillende musea en het strand van Blouberg hebben we allemaal overgeslagen. Zo gaat het op reis met een peuter: we passen ons tempo aan en genieten vooral van alle dingen die we wel zien! En groot voordeel: nu weten we toch zeker dat we nog een keer terugkomen naar Zuid-Afrika.

De pinguïns bij Boulder Beach
Boulders Beach is een stuk strand waar heel veel pinguïns leven. Toen ik er de eerste keer kwam, mocht je nog gewoon op het strand lopen. Nu is er een panoramadek gebouwd en blijven de toeristen op een veilige afstand. Janne vindt het schitterend. Ze weet niet waar ze eerst moet kijken, overal zitten pinguïns. Het is onze laatste toeristische attractie, na Boulder stappen we in de auto terug naar de luchthaven.

Slapen op de terugvlucht
We leveren de auto in en de medewerker is zo vriendelijk om ons met de auto tot aan de terminal te brengen. De hele vlucht zit stampvol op 5 lege stoelen na, maar we hebben geluk: de stewardessen zijn zo aardig om ons een van de lege stoelen te geven. Dit maakt dat we drie stoelen op een rij hebben voor ons. Na een tijdje lukt het om Janne te laten slapen. We leggen haar in het midden en eigenlijk neemt ze beetje bij beetje de drie stoelen in beslag. Rogier en ik hebben elk een halve stoel aan de buitenkant. Inderdaad, we doen beiden bijna geen oog dicht, maar Janne heeft prinsheerlijk geslapen en bij de landing op Schiphol nemen we moe maar blij de complimenten van medereizigers in ontvangst. 

Wil je ook met je jonge kind(eren) graag eens naar Zuid-Afrika? Neem dan snel contact op! We vertellen je graag van alles over onze reizen naar Zuid-Afrika, met en zonder kinderen. We hebben zelf kinderen en we reizen vaak, dus we kunnen je de beste tips geven!